Miejskie schronisko dla bezdomnych zwierząt w Łodzi

Śledztwo potwierdziło, że zagryzanie się psów w przepełnionym schronisku jest zjawiskiem nagminnym ("wyciąga się ich kilka dziennie"), a pracownicy walczą ze wzajemną agresją stłoczonych zwierząt metodą kastracji i uśmiercania (w aktach jest opis tej dzikiej „technologii”). Śledztwo zostało jednak umorzone z uzasadnieniem, że ani Prezydentowi Miasta ani Radzie Społecznej d/s Schroniska nie są znane przypadki znęcania się nad zwierzętami.

Wskutek kolejnych zażaleń prokuratura trzykrotnie umarzała postępowanie (IX 2005 – X 2006), prawidłowo wnioskując z zebranego materiału dowodowego, że to właśnie "systematyczne przeciążenie" schroniska jest powodem wysokiej śmiertelności. Jednak nie dopatrzyła się w tym niczyjego działania świadomego ani celowego, uznając to za skutek realizacji statutowych celów schroniska określonych w uchwale rady gminy.

Cele te wynikają – zdaniem prokuratury – z ustawy o ochronie zwierząt i z ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Nie ustosunkowała się jednak nigdy do zarzutu, że schronisko funkcjonuje bez określenia wymaganych tą ostatnią ustawą norm technologicznych i jakościowych. Ani do zarzutu, że statutowy cel działania schroniska nie może być sprzeczny z ustawowym zadaniem gminy zapewnienia bezdomnym zwierzętom opieki.

Pomimo wyraźnego obowiązku, prokuratura nie ustosunkowała się do sprzecznej z ustawami i kryminogennej uchwały rady gminy określającej cele działania schroniska.

W sierpniu 2004 r. Powiatowy Lekarz Weterynarii w Łodzi sformułował wobec schroniska enigmatyczny nakaz, by "wszelkie działania związane z przyjmowaniem zwierząt prowadzić w taki sposób, aby populacja przebywających zwierząt w schronisku była proporcjonalna do aktualnych możliwości bytowych". Dyrektor schroniska zrozumiał to jako groźbę zakazu przyjmowania zwierząt i odwołał się od tej decyzji uzasadniając, że "prowadziło by to do nie wykonywania zadań własnych Gminy przez nie wykonywanie celów statutowych jednostki budżetowej powołanej do realizacji takich zadań, a co za tym idzie odpowiedzialność służbową i dyscyplinarną kierownictwa Schroniska".

Za konkluzję postępowania karnego w sprawie schroniska miejskiego w Łodzi należy przyjąć, że zorganizowane znęcanie się nad zwierzętami – na największą skalę w Polsce – polega na niezamierzonym i nieumyślnym realizowaniu przez pracowników tego zakładu jego statutowych celów.

dokumenty:

patrz także:

• Uchwała Rady Miejskiej w Łodzi o utworzeniu schroniska (30.12.1999) [PDF 106 KB]
• Regulamin schroniska (24.02.2005) [PDF 238 KB]
• Społeczna rada schroniska (07.10.2004) [PDF 103 KB]